آلو قیسی بخور اما دیگر غم مخور!

زردآلو خشک از کم آبی میوه تازه درخت زردآلو می آید که انواع زیادی از آن وجود دارد.

زردآلو یک میوه تابستانی با رنگ نارنجی زیبا، در تمام طول سال به صورت خشک شده قابل خوردن است.

خصوصیات تغذیه ای زردآلو تازه را به نسبت 4 تا 5 برابر بیشتر حفظ می کند، به جز ویتامین C ناچیز.

این میوه دارای انرژی پنج برابر بیشتر در نسخه خشک آن است و غنی ترین میوه خشک از نظر پتاسیم است که برای مبارزه با گرفتگی عضلات برای ورزشکاران شناخته شده است.

آلو قیسی بسیار غنی از فیبر است و به مبارزه با یبوست احتمالی کمک می کند اما همچنین می تواند روده های شکننده را تشدید کند.

برای نگهداری چند ماهه، زردآلو خشک دارای مقدار آب تقسیم بر سه در مقایسه با زردآلو تازه است، بنابراین نسبت به باکتری هایی که می توانند آن را تجزیه کنند، حساسیت کمتری دارد.

زردآلو خشک مانند تمام میوه‌هایی که رنگ نارنجی دارند، سرشار از پرو ویتامین A یا بتاکاروتن (پیش ساز ویتامین A) است که برای بهبود بینایی بسیار مفید است.

زردآلو خشکی که به صورت فله یا کیسه ای فروخته می شود، بادام (دانه ای که در داخل هسته است) وجود ندارد که خطر مسمومیت با سیانید را ایجاد می کند.

این به این دلیل است که یک ترکیب طبیعی به نام آمیگدالین در هسته زردآلو وجود دارد و پس از مصرف به سیانید تبدیل می شود.

حداکثر دوز مجاز برای یک بزرگسال یک بادام بزرگ یا سه هسته زردآلو کوچک تعیین می شود.

زردآلو خشک 5 برابر پرانرژی تر از زردآلو تازه است (271 کیلو کالری در مقابل 59 کیلو کالری در 100 گرم).

این میوه سرشار از قند (53%)، فیبر، و همچنین پتاسیم، فسفر و پرو ویتامین A است که آن را به یکی از غنی‌ترین آجیل‌ها از نظر مواد معدنی و عناصر کمیاب تبدیل می‌کند.

حاوی پلی فنول ها، موادی با اثر آنتی اکسیدانی (نوعی عامل ضد زنگ برای سلول های ما)، به مقدار کمتر از محتوای متوسط ​​سایر میوه ها است.