با پسته اکبری عمده ابروهای خود را خوش حالت کنید!!

پسته مانند تمام مغزها دارای محتوای چربی بالایی است که عمدتاً از اسیدهای چرب تک و چند غیراشباع و همچنین مقادیر کمتری اسیدهای چرب اشباع تشکیل شده است (جدول 1). از میان اسیدهای چرب، اسیدهای اولئیک و لینولئیک بیش از نیمی از کل محتوای چربی پسته را تشکیل می دهند. پسته همچنین منبع خوبی از پروتئین (حدود 21 درصد وزن کل) است. پسته اکبری عمده بو داده دارای امتیاز اسید آمینه اصلاح شده با قابلیت هضم پروتئین (PDCAAS) 81 است که در حالت خام به 73 کاهش می یابد. مقادیر امتیاز اسید آمینه ضروری قابل هضم (DIAAS) برای مغز پسته خام و بو داده به ترتیب 86 و 83 است [12]. پسته دارای نسبت اسید آمینه ضروری بالاتر از سایر آجیل های معمولی است و درصد بالایی از آمینو اسیدهای شاخه دار دارد [12]. پسته منبع خوبی از فیبر است که 10 درصد وزنی فیبر نامحلول و 0.3 درصد فیبر محلول دارد (جدول 1). بر اساس سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) (بیش از 10 درصد از ارزش توصیه شده روزانه (DRV) در هر اونس (28.5 گرم) یا اتحادیه اروپا، پسته منبع حداقل 15 ریز مغذی مختلف در مقادیر قابل توجهی است. (EU) (ارائه حداقل 15٪ ارزش مرجع مواد مغذی در 100 گرم) آستانه های مقررات مربوط به ادعاهای تغذیه و سلامت (NHCR) [13،14]. به این ترتیب، پسته منبع مهمی از پروتئین، فیبر، مس، منگنز، ویتامین B6، تیامین، پتاسیم، فسفر، کروم، ویتامین‌های E و K (فیلوکینون)، ریبوفلاوین، فولات، منیزیم، آهن، روی و سلنیوم است (جدول 2). ، با مقادیر کمتری از سایر ریز مغذی ها نیز وجود دارد. علاوه بر این، پسته همچنین منبع غنی لوتئین و زآگزانتین (کاروتنوئیدهای زانتوفیل) و طیف وسیعی از ترکیبات فنلی فعال زیستی است (جدول 3، شکل 3).

به دلیل نوع، کمیت و در دسترس بودن این ترکیبات زیست فعال باید به ترکیبات فلاونوئیدی فراوان پسته توجه ویژه ای داشت. فلاونوئیدهای اصلی شناسایی شده در پسته فلاونول ها، فلاونول ها، فلاوانون ها، ایزوفلاون ها و آنتوسیانین ها هستند که بسته به نوع آن به 16 تا 70 میلی گرم در 100 گرم می رسد [19]. در میان آجیل، پسته غنی‌ترین منبع ایزوفلاون‌ها است که مقادیر آن تا 3.63 میلی‌گرم در 100 گرم گزارش شده است (عمدتاً به‌عنوان جنیستئین-7-O-گلوکوزید، جنیستئین و دایدزین) [29]. توزیع و غلبه فلاونوئیدها بین پوست و هسته متفاوت است. مغز پسته با وجود کاتچین، اریودکتیول-7-O-گلوکوزید، جنیستئین-7-O-گلوکوزید، نارینگنین-7-O-نئوهسپریدوزید، روتین (کوئرستین-3-O-روتینوزید)، ایزوکورستین، جنیستئین، اریودکتیول مشخص می شود. ، دایدزین و آپیژنین [30]. پوست پسته حاوی این فلاونوئیدها به استثنای ایزوفلاون ها و آپیژنین است. پوست پسته همچنین حاوی اپی کاتچین، کورستین، نارینژنین، لوتئولین، کامفرول و آنتوسیانیدین ها (سیانیدین-3-O-گالاکتوزید و سیانیدین-3-O-گلوکوزید) است [30،31]. مخلوطی از همولوگ‌های آناکاردیک اسید نشان‌دهنده جزء اصلی پوست پسته است و به دنبال آن اسیدهای چرب، فیتواسترول‌ها، کاروتنوئیدها، کلروفیل‌ها، توکوفرول‌ها و سه اسید تری‌ترپن (مانگی‌فرولیک، ایزومانگی‌فرولیک و اسیدهای منگی‌فرونیک) قرار دارند [32]. پسته خام منبعی از پروآنتوسیانیدین ها است که به عنوان تانن های متراکم، محصولات نهایی الیگومری و پلیمری مسیر بیوسنتزی فلاونوئید نیز شناخته می شود. ترکیبات شناسایی شده شامل دایمرها، تریمرها، تترا-ایسامرها و اپتا-دکامرها با مقدار کل ~258 میلی گرم در 100 گرم است [25].