کابل های زیرزمینی دارای یک یا چند هادی هستند که به صورت جداگانه عایق بندی شده اند تا از تماس آنها با یکدیگر جلوگیری شود.
در نتیجه، هادی ها را می توان در فاصله بسیار نزدیک تری نسبت به خطوط هوایی قرار داد.
سیم برق فشار قوی عمدتاً در محدوده ولتاژ پایین ، یعنی برای تأمین کاربران مسکونی و تجاری استفاده می شود.
خطوط ولتاژ فوق العاده را می توان به عنوان کابل زیرزمینی نیز نصب کرد.
خطوط انتقال عایق گاز نیز مورد بحث قرار می گیرد که البته تاکنون فقط در فواصل بسیار کوتاه در آلمان استفاده شده است.
آنها با یک کابل ولتاژ بالا قابل مقایسه هستند.
خطوط انتقال عایق گاز از یک هادی آلومینیومی تشکیل شده است که درون یک لوله آلومینیومی قرار گرفته است.
برای عایق کاری، لوله با گاز پر می شود.
ولتاژ اعمال شده برای یک خط انتقال هوایی در یک نگاه مشخص نیست.
با این حال، دکل ها سرنخ هایی به دست می دهند:
خطوط فشار قوی و فوق العاده بالا معمولاً روی دکل های شبکه فولادی بالا نصب می شوند.
دکل های فولادی کوچکتر از چوب، بتن یا لوله برای خطوط فشار ضعیف و متوسط استفاده می شود .
با نگاهی دقیق تر به طناب های هادی می توان تصوری از سطح ولتاژ به دست داد :
خطوط فوق فشار قوی :
در مورد خطوط 220 و 380 کیلوولت به ترتیب، طناب هادی اغلب از دو یا سه تا چهار طناب منفرد تشکیل شده است که موازی و نزدیک به هم هستند (دسته های هادی).
پخش کننده هایی به طول چند سانتی متر بین طناب های منفرد در فواصل منظم چند متری نصب می شوند که در تصویر بالا که خط هوایی 380 کیلوولت را نشان می دهد، مشاهده می شود.
خطوط فشار قوی :
برای ولتاژ 110 کیلو ولت بسته های هادی بسیار کمتر است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.