عملکردهای اکولوژیکی عسل بر بدن افراد

تصور می شود که عسل آویشن بهاره در عملکردهای اکولوژیکی مختلف دیگر از جمله تنظیم رشد، تقویت سیستم ایمنی، هماهنگی پاسخ استرس و حمایت از میکروبیوم روده زنبور عسل نقش دارد.

از آنجایی که رژیم غذایی نقش زیادی در تعیین کاست زنبور عسل ایفا می کند.

اجزای فیتوشیمیایی عسل آویشن طبیعی پتانسیل تاثیرگذاری بر مسیرهای رشد را دارند.

در حالی که لاروهای مقصد ملکه فقط با ژل رویال تغذیه می شوند، لاروهای مقدر کارگر رژیمی مصرف می کنند که شامل عسل همراه با ژل رویال و نان زنبور است. اگرچه به مقدار بیشتری در گرده وجود دارد، اجزای عسل چهل گیاه درنیک از جمله اسید کوماریک و microRNAهای گیاهی نشان داده اند.

رشد تخمدان را کاهش داده و تمایز را در کارگران تقویت می کنند.

سیستم ایمنی هومورال زنبور عسل شامل تولید و ترشح پپتیدهای ضد میکروبی است که علیه پاتوژن های مختلف از جمله باکتری ها، قارچ ها، ویروس ها و انگل ها فعال هستند.

فیتوکمیکال‌های متنوع موجود در عسل کوهی بلوچستان پپتیدهای ضد میکروبی مختلف از جمله هیپنوپتاسین و آپیدایسین را تنظیم می‌کنند.

مصرف اسید آبسیزیک، یک فیتوهورمون که معمولاً در عسل وجود دارد، در هماهنگی پاسخ استرس زنبور عسل از جمله تحریک دفاع‌های ایمنی ذاتی مانند بهبود زخم و فعال‌سازی فاگوسیتوز و القای تحمل سرما در طول زمستان‌گذرانی نقش دارد.

جامعه میکروب‌هایی که در روده زنبور عسل زندگی می‌کنند، که به آن میکروبیوم روده می‌گویند، در جنبه‌های مختلف سلامت میزبان از جمله کمک به هضم و دریافت مواد مغذی، و خارج از رقابت با میکروب‌های مضر نقش دارند.

به احتمال زیاد مصرف عسل از سلامت میکروبیوم روده زنبور عسل حمایت می کند و مطالعاتی که عسل را در زمینه سلامت روده انسان بررسی می کند نشان داده است که الیگوساکاریدهای عسل می توانند رشد لاکتوباسیل ها و بیفیدوباکتری های مفید را تقویت کنند.