از منظر اقتصادی، صنعت HC نقش مهمی در اقتصاد کشور ایفا می کند و به تولید ناخالص داخلی ملی (GDP) کمک می کند. بر این اساس، توسعه مراکز بهداشتی ایران نقش مهمی در بخش گردشگری ایفا می‌کند و منافع اقتصادی را هم برای دولت و هم برای جوامع محلی فراهم می‌کند. ایران به منظور گسترش صادرات غیرنفتی و حضور در بازارهای جهانی به سازمان تجارت جهانی (WTO) پیوست. اهمیت رقابت با سایر کشورهای شرکت کننده با هدف ادغام بیشتر در اقتصاد جهانی غیرقابل انکار است. علاوه بر این، پیوستن به WTO منجر به مزایای اقتصادی در قالب سرمایه گذاری شده است [14]. مجاورت کارگاه های تولید HC به مکان های تاریخی می تواند هم افزایی ایجاد کند و هم برای صنعت HC و هم برای صنعت گردشگری مفید باشد. این امر به‌ویژه اهمیت دارد، زیرا روفرشی مخمل 12متری در بازار جهانی جایگاه ویژه‌ای دارد و به‌طور گسترده به‌عنوان شکلی از میراث فرهنگی در نظر گرفته می‌شود که به گردشگری کمک می‌کند [15]. فرش های ایرانی از شهرت بین المللی برخوردار هستند که بخشی از آن به دلیل سابقه طولانی آن است. هر ساله انواع مختلفی از HC های ایرانی در بازارهای بین المللی ظاهر می شوند. از این رو فرش دستباف یکی از مهمترین اقلام صادراتی غیرنفتی کشور است که حدود 7 درصد از کل اشتغال کشور را به خود اختصاص داده است [16]. علاوه بر این، صنعت HC ایران سنت‌ها و مهارت‌های ایرانی را در بر می‌گیرد که طی قرن‌ها منتقل شده است [17].
همانطور که گفته شد، HC ها برای توسعه اقتصادی پایدار کشور حیاتی هستند. بنابراین برای اطمینان از تداوم این صنعت باید زمینه های بالقوه توسعه را در اولویت قرار داد. با این حال، در دهه های اخیر، این بازار با موانعی مواجه شده است [18،19]، از جمله مسائل ناشی از مدرن شدن و صنعتی شدن. مدرنیزاسیون سبک زندگی و خواسته های مشتریان را تغییر داده است. در نتیجه، محصولات صنایع دستی به آرامی جایگاه خود را در بازار از دست داده اند [1] و HC ها ارزش خود را در نگاه نسل جدید از دست داده اند. علاوه بر این، HC ها بیشتر در مناطق روستایی ساخته می شوند. جوانانی که در چنین مناطقی رشد می کنند تمایل دارند به مناطق شهری مهاجرت کنند و در صنایع مدرن کار کنند. بنابراین، کمبود نیروی کار در صنعت HC وجود دارد [20،21].
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.