چیزهای زیادی می توانند رنگ طبیعی چوب گردو ایرانی را تغییر دهند.
به عنوان مثال، عناصر اغلب چوب روشن را تیره می کنند و چوب تیره را روشن می کنند، بنابراین قرار گرفتن در معرض نور خورشید در طی چند سال به طور معمول باعث روشن شدن مبلمان چوب گردو می شود.
در حالی که برخی از لکه روی چوب گردو استفاده می کنند، که باعث می شود رنگ تیره تر آن برای مدت نامحدودی حفظ شود، معمولاً روکش شفاف یا روغنی است.
یک پوشش شفاف تغییر رنگ را به طور کلی متوقف نمی کند، اما اگر تعمیر و نگهداری به طور منظم انجام شود، می تواند آن را به حداقل برساند.
از طرف دیگر، یک قطعه روغنی باید به طور مرتب روغن کاری شود، که به مرور زمان رنگ های غنی تری به آن می دهد.
برخی از تولیدکنندگان چوب نیز از بخار در فرآیند خشک کردن خود استفاده می کنند تا رنگ بین چوب قلب و چوب صنوبر را نیز یکنواخت کنند.
این اغلب باعث نمایان شدن خاکستری های بیشتری در قطعه می شود، بنابراین تمرینی است که صنعتگران ما دوست دارند هنگام انتخاب چوب از آن اجتناب کنند.
چوب گردو معمولاً در قلاب‌ها، حکاکی‌ها و اسلحه‌ها و همچنین برای کابینت، کفپوش، مبلمان و روکش‌های چوبی استفاده می‌شود.
به طور کلی، چوب گردو دارای دانه‌های مستقیم است، اگرچه گاهی اوقات می‌تواند موج یا فر داشته باشد که شخصیت یک قطعه را افزایش می‌دهد.
یک تصور غلط رایج در مورد چوب سخت در مقابل چوب نرم این است که به نوعی نشان دهنده دلپذیر بودن چوب یا مقاومت آن در برابر آسیب، مانند خراش یا فرورفتگی است.
در واقع، اصطلاح “چوب سخت” به سادگی به این معنی است که چوب از یک درخت دو لپه ای، مانند انواع پهن برگ، به دست آمده است، در حالی که “نرم چوب” به چوبی اطلاق می شود که از درختان ژیمنوسپرم، مانند مخروطیان، به دست می آید.
بنابراین، چوب های نرم معمولی کاج، صنوبر و سدر هستند، در حالی که چوب های سخت شامل گردو، گیلاس، افرا و بلوط هستند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.